Categoriearchief: Jonge gezinnen

Wetenswaardigheden voor ouders met jonge gezinnen.

Dingen die voorbij gaan

2 reacties

imageIk ben iemand die herinneringen koppelt aan dingen. Voorwerpen, geuren. Mijn huis is vol. Een huis vol herinneringen van de afgelopen 39 jaar. Ballast noemen sommigen dat, een hamsteraar ook. En dat is misschien wel waar. Hoewel de kastdeuren nog dicht kunnen en we de vloer nog kunnen zien.

Maar ik heb nog bonnetjes van dat leuke restaurantje waar we toen aten. Ik kan precies lezen wat we toen bestelden. Bijna proef ik het weer. Ik heb een babydekentje wat mijn tante voor me maakte. Een sleutel van een huis waar ik al heel lang niet meer woon. Het T-shirt wat ik droeg bij de eerste kus met de vader van mijn kinderen.

De herinneringen in de dingen gronden me. Doen me even weer denken aan waar ik vandaan kom, waar ik ben geweest, hoe ik me toen voelde. Even een moment niet bezig zijn met het hier en nu of waar ik naar toe ga. Het leven is een verzameling herinneringen.

Dat ook kinderen dit kunnen ervaren vind ik mooi. Mijn zoon van zeven die het heeft over “Vroeger, toen hij nog klein was”. En mijn dochter, amper 4 jaar, zoekt ook herinneringen. Met dit warme weer trok ze haar oude babylakentje onder uit de la. Als ze thuis is, zit ze met dat lakentje op schoot. Het herinnert haar aan een tijd die ze niet meer echt in woorden kan vatten.

In de badkamer wijst ze naar het oude babybadje. “Mama,” zegt ze, “Zullen we die maar aan een ander baby’tje geven. Ik ben nu daar veel te groot voor”. En ze loopt weg, babylakentje in haar armen. Voor het eerst bewust dat ook zij een vroeger heeft.

Van 0 tot 4 in 10 herinneringen

1 reactie
Foto door Just4you

Foto door Just4you

Nog even en ze wordt vier jaar. Mijn jongste. En dat maakt weemoedig. Het lijkt nog maar net dat een streepje op een stickje haar aankondigde. En nu…. ze loopt, smeert haar eigen brood en ze praat (en praat en praat en praat) en zingt Frozen. In het Engels.

Maar hoe ging ze van streepje tot bijna-kleuter?

1. In mijn buik had ze al te weinig ruimte. Ze was lichter dan haar broer maar liet me constant merken dat ze het maar krap vond. Na haar geboorte sliep ze het liefst met haar handen en armen heel wijd.

2. Op haar foto’s lijkt het of een baby van 6 weken je aankijkt, maar ze is dan pas 3 dagen oud. Het duurde toen lang voordat ze ging glimlachen, maar nu weten we dat zij alles op haar eigen tijd en voorwaarden doet.

3. Toen ze kon kruipen, kroop ze als eerste naar de berg speelgoed en trok daar een pop van haar broer uit. Ze ging er mee zitten spelen alsof ze nog nooit anders had gedaan.

4. Liefst heeft ze elke twee weken een andere knuffel. De liefste knuffels van de periodes ervoor liggen aan haar voeteneind. Het is daar best druk.

5. Het duurde lang tot ze ging gebaren. Heel lang. Maar na 6 maanden begon ze te gebaren…. en ze stopte bijna niet, ze gebruikte misschien wel 50 gebaren. En wilde er altijd meer leren. Ze bleek toen al fel; hele gebarendiscussies hadden we over plaatjes waarvan zij vond dat het een poes was, en ik een hond.

6. Nog een boekje voorlezen? En nog een en nog een? Over poes Pinkie? Olivia? Kijk en zoek boek. Jip & Janneke. Sneeuwwitje. En Mama kwijt. Eindeloos mama kwijt. En dan meehuilen als mama kleine uil weer vindt. Eerst gebaarde ze dan het gebaar “verdrietig”, Nu vertelt ze me: “Mama Uil ging kleine uil zo vreselijk missen”. En dan een kusje.

7. Boodschappen doen in prinsessenjurken, flamencojurken of als Minnie Mouse. De stad in, de Albert Heijn door. Elke dag. Zodra het kan. En waarom ook niet. Als ik zou durven, zou ik er ook een in mijn maat aan trekken.

8. Ik kan niet stiekem snoepen als zij in de buurt is, als dreumes deed ze dan mijn mond open, en toen ze kon praten zei ze: “mama, je ruikt naar chocola”. #oeps

9. Driftbuien en met deuren slaan. Het liefst in een van haar jurken. En dan vooral laten merken dat wat wij zeiden, wilden of voorstelden vooral heel onrechtvaardig was (dat er geen 6 barbies mee naar de supermarkt hoeven… “maar dan zijn ze heeleeemaaaal alleeeeeeéen”).

10. Samen samen samen, hoewel ze heerlijk alleen kan spelen, geniet ze zichtbaar van samen zijn. Zelfs zo erg dat ze graag samen met me kookt en schoonmaakt. En met papa de was op vouwt.

Als jongste wil ze zo graag groot zijn, en ik zou juist nog wel even van die bijzondere tijd van 0 tot 4 willen genieten.

 

Geïnspireerd door dit artikel in Huffington Post

Babygebaren met muziek

Geef een reactie

Met trots presenteer ik het eerste Babypraat Babygebaren liedje!

Het is een slaapliedje voor baby’s, en is makkelijk te combineren met gebaren. Bas Bonthuis schreef het op mijn verzoek, en Wietske Westra (www.degebarenjuf.nl) maakte er een opname van in Nederlands met Gebaren.

Ik hoor graag van je wat je er van vindt, dat mag ook door het te liken of te delen.

Als je baby niet goed kan slapen, kan zachtjes zingen heel goed helpen. Door het in het begin alleen te zingen als je kind heel rustig of slaperig is, zal hij of zij er misschien later ook rustig van worden als je het op andere momenten zingt.

Zing je het samen met je baby of dreumes? Daar zien we dolgraag een filmpje van.

Dromen Maken – Slaapliedje met gebaren

Dromen Maken – Slaapliedje zonder gebaren

Debat over babyopvang

1 reactie

De opvang van baby’s in de huidige vorm van kinderopvang is stressvol voor baby’s. En alle kinderen hebben, net als jij en ik, recht op een stressvrije omgeving. Dat was de strekking van het verhaal van Professor van IJzendoorn (Universiteit Leiden) tijdens het debat Babyopvang in het NRC restaurant Café op 6 maart 2014.

En daar zat je dan, als ouder, als medewerker in de kinderopvang of als eigenaar van een kinderdagverblijf. Dat wat we doen moet baby’s; ze naar een opvang brengen, is stressvol voor ze. Is dat ook slechter voor de ontwikkeling? Met andere woorden; houden de baby’s er iets aan over? Dat is eigenlijk de discussie niet. De dagelijkse opvang in een groep is ongunstig voor baby’s, los van blijvende effecten. De resultaten van het onderzoek laten onomstotelijk zien dat opvang in een groep een risico op chaos, geluidsoverlast, stress, onbehagen en infecties voor kinderen tot 1 jaar betekent.

Dat is niet leuk om te horen. Ook ik vond dat rot, mijn twee baby’s zijn naar de opvang geweest. Ik geef trainingen aan de kinderopvang. Ik heb zelf jaren in de kinderopvang gewerkt en nu hoor je dat ondanks je harde werk en je liefde voor de kinderen, je toch niet goed bezig was.

Niet goed genoeg voor de baby’s.

Dat brengt ongeloof met zich mee; “maar bij ons is het wel goed, bij andere organisaties gaat het mis”. “Zo erg kan het toch niet zijn? Ik geloof dat er ook heel veel goede dingen zijn van kinderopvang”. “Dit jaagt vrouwen weer achter het aanrecht”. (Dit laatste punt; hoezo krijg je het huishouden er gratis bij als je voor je kind zorgt? Maar die discussie voor een andere keer).

Bij mij riep het op: wat kunnen, willen en mogen we er aan doen? Natuurlijk zou langer betaald ouderschapsverlof voor beide ouders een oplossing kunnen zijn.

Maar wat kunnen we doen tot onze maatschappij aan dat idee is gewend? Hoe breng je wetenschappelijke inzichten in de praktijk? Als je weet dat het geluidsniveau van een kinderdagverblijf stresserend is voor baby’s, wat kun je daar dan nu aan doen? Als je weet dat vaste gezichten misschien wel belangrijker zijn dan leidster-kind ratio. Als je weet dat er goede trainingen en boekjes beschikbaar zijn om de pedagogisch medewerkers te ondersteunen in hun werk met onze alerkleinsten en allerkwetsbaarsten? Wat doen we dan vanaf maandag anders?

Maar het gesprek bleef helaas hangen in ongeloof; voor mijn baby geldt dit niet, op ons kinderdagverblijf is dat anders. En soms is dat ook zo. Maar vaker waarschijnlijk niet.

Toch is het zonde dat we het hierdoor moeilijk vinden om te kijken hoe het beter kan. Los van schuldgevoel en ongeloof.

Ik vergelijk het met de kinderen in autostoeltjes. In de jaren zeventig en tachtig vervoerden we en masse onze kinderen los op de achterbank. Meestal ging dat goed. Pas sinds 2006 zijn autostoeltjes verplicht (voor zo ver ik dat kon achterhalen). En nu doen de meeste mensen dat ook. Voelen we ons schuldig omdat we dat al die jaren anders hebben gedaan? Zegt dat iets over of we goede of slechte ouders waren? Nee toch, we zeggen alleen; we hebben nu betere autostoeltjes en we weten nu gelukkig beter.

Over het babydebat valt nog meer te zeggen. Maar ik laat het hier even bij.

Hieronder een verslag, in tweets; de meeste onderzoeksgegevens kwamen uit de onderzoeksgroep van prof. van IJzendoorn in Leiden of van prof. Riksen-Walraven in Nijmegen. Ik heb niet van alle betrokkenen de namen goed opgeschreven. Kinderombudsman Marc Dullaert.

Foto door Coloniera2

Foto door Coloniera2

Ik was vanavond bij het debat over babyopvang.
Dit zijn de tweets die ik had willen tweeten. Maar ik had geen toegang tot wifi.
De meeste opmerkingen zijn mijn interpretaties van speeches.

Hier en daar een eigen gedachte flard.

De discussie was pittig. Ik ben benieuwd naar het vervolg.

Intro van kersverse papa sluit niet helemaal aan op de zaal #babyopvang

Het is de bedoeling dat we aan het einde van de avond kunnen oogsten
#babyopvang

Kinderombudsman opent: Kinderrechtenverdrag: belang van het kind moet altijd doorslaggevend zijn #babyopvang

#babyopvang kind heeft recht optimale verzorging

#babyopvang wat zijn de neveneffecten van betere zorg voor de ontwikkeling van baby’s?

#babyopvang prof IJzendoorn neemt het woord; baby’s hebben geen politieke partij en geen vertegenwoordiging in beleid

#babyopvang wat vinden kinderen er zelf van? Bio-pedagogisch onderzoek

#babyopvang IJzendoorn presenteert onderzoek over de ervaring van kinderen op de opvang

#babyopvang praten met en reageren op de baby beïnvloedt cognitieve ontwikkeling

#babyopvang risico is chaos: geluidsoverlast is probleem. Hoe harder het geluid hoe meer onbehagen bij kinderen

#babyopvang variatie in geluid verhoogt het onbehagen nog meer

stress volgende risico van #babyopvang cortisol is sterk verhoogd bij baby’s in opvang in ochtend.

#babyopvang invloed op immuunsysteem kan negatief uitpakken als thuis ook meer stress is

#babyopvang meer diarree en luchtinfecties bij baby’s in het eerste jaar

#babyopvang poeh wel toe aan goed nieuws. Hoe kunnen we dit beter doen?

#babyopvang sensitiviteit van ouders is mss buffer voor effect van stress van opvang

IJzendoorn zegt dat #babyopvang geen taak van bedrijven zou moeten zijn maar van overheid.

#babyopvang leidster-kind ratio is moeilijk te onderbouwen; belangrijker is vaste gezichten.

Continuïteit en stabiliteit van de groepsleiding belangrijkste. #babyopvang

Stichting werkende ouders: zo durf je je kind niet meer te brengen maar ik wil/moet ook werken #babyopvang

#babyopvang IJzendoorn baby’s hebben het recht om stressvrij ergens te verblijven net als wij.

#babyopvang volop vragen uit een betrokken zaal.

#babyopvang child care international vertelt hoe het elders is geregeld

#babyopvang hij deelt zijn waarnemingen en ideeen. Niet wetenschappelijk

#babyopvang opvang, werken en ouders (lees moeders), schuldgevoel is typisch Nederlands

#babyopvang Duitsland; recht op kinderopvang; extra toeslag voor thuisblijfouders; betaald ouderschapsverlof

#babyopvang 274 miljoen euro zou het kosten om ouderschapsverlof op minimum niveau in te voeren.

#babyopvang gastouderopvang wordt steeds als optie gezien, maar dan anders dan zoals het nu is

#babyopvang child care international; combinatie van gastouderopvang en groepsopvang.

#babyopvang hij eindigt met mooie fotoserie van internationale
kinderopvang

#babyopvang een pedagogisch medewerker aan het woord. Zij maakt zich zorgen over de jongste baby’s.

#babyopvang dag alleen beginnen en alleen starten is verre van goed voor baby’s.

#babyopvang het hangt af van geluk of je baby’s op de kinderopvang goede zorg kunt bieden

#babyopvang nu verzaakt de discussie in verschil tussen stichtingen en gefinancierde bedrijven met aandeelhouders

#babyopvang Boink pleit ervoor dat gastouderopvang en groepsopvang meer geïntegreerd worden

#babyopvang jammer genoeg krijgt het gesprek nu niet meer diepgang.
Hoe creëren we die kwaliteit die baby’s verdienen

Is de conclusie dat de huidige vorm van #babyopvang niet goed is voor baby’s? Die conclusie vindt de zaal onterecht

zaal: als je goed zoekt kun je goede babyopvang vinden. Maar als ik naar de info van ban IJzendoorn kijk, twijfel ik

#babyopvang wanneer gaan we de eerste cruciale fase van het menselijk leven op waarde schatten in beleid en politiek? (Mijn overweging)

#babyopvang kijk naar het Kinderrechtenverdrag . Doen we de juiste dingen? Wat is het belang van het kind?

#babyopvang kinderombudsman vat samen; hoe kunnen we het beste regelen voor de kinderen?

#babyopvang de overheid zou zich verantwoordelijker moeten voelen voor de kinderopvang,

Voor ouders met een druk leven

Geef een reactie

lusiKinderopvang Tomtiedom en Eiskje Clason Bureau voor Pedagogiek & Ontwikkeling presenteren een gezellige High Tea met onbetaalbare tips van de Huishoudcoach voor een opgeruimd gezinsleven.

Op zondagmiddag opent de buitenschoolse opvang van Tomtiedom haar deuren aan de Rhijngeesterstraatweg voor alle ouders uit de regio die hun huishouden wel iets beter zouden willen organiseren. Moeders Maaltje staat klaar met lekkers en grote potten thee.

Deelnemen kost 20 euro per persoon. In een middag leert Els Jacobs (bekend van het boek De Huishoudcoach) je een stappenplan om in het huishouden die dingen te doen die het verschil maken. En aanmelden kan hier.

Inloop vanaf half twee, om twee uur start het programma.

De aanmelding is gesloten.

Opvoeden als een pro

Geef een reactie

Toen we afstudeerden, wisten we het zeker: je kunt een goede pedagoog zijn, zonder kinderen te hebben.

We zaten vol theorieën, over kinderen, opvoeden en ouderschap. En we wisten ook best dat we nog veel moesten leren, daar ben je ook professional voor. Dat je weet waar je grenzen liggen. Maar aan een psycholoog vraag je nooit of zij zelf wel psychische problemen heeft gehad, of aan een chirurg niet of hij de operatie al eens heeft ondergaan.

Dus we wisten het zeker:  je kunt een prima pedagoog zijn, ook al ben je zelf geen ouder. Soms vroegen klanten het wel. Soms waren ze nieuwsgierig, soms verontwaardigd. “Heb je zelf kinderen?”, een studiegenoot stamelde in zo’n gesprek, “nee, maar ik heb er wel veel boeken over gelezen.”

En dat is het moeilijke met het vak pedagogiek. Omdat iedereen opvoedt, of toch minstens zelf is opgevoed, heeft iedereen er een mening over. En het feit dat je er veel boeken over hebt gelezen telt dan ineens niet.

Maar het telt natuurlijk wel, niet omdat je door die boeken de wijsheid in pacht hebt, maar juist omdat je door die boekenwijsheid anderen de weg kunt wijzen. Het liefst verschillende routes. Alle ouders stellen uiteindelijk zelf de handleiding voor hun eigen kind samen.

En toch. Ik werd moeder. En ik veranderde wel. Ben ik een betere pedagoog geworden? Nee. Wel een mildere pedagoog. Ineens vond ik moeders stoere wijven, ze hadden toch maar een bevalling doorstaan, of heel lang op een baby gewacht. Ik zag ze ineens met hun slaapgebrek, hun wensen, hun belangenverstrengeling.

De wens om een goede moeder te zijn, een goede vriendin te blijven, partner. En ook op het werk nog iets nuttigs te doen. Ik zag moeders, en vaders, ineens voor wat ze zijn; all round mensen die niet de hele dag bezig zijn met hun kind, die soms hun kind niet op de eerste plaats zetten omdat ze zorgen hebben om hun baan, de huur, ziekte in de familie. In hun hart hun kinderen, maar in hun hoofd een lekkend dak, de auto nog naar de APK. “Hoe veel zal dat weer gaan kosten?” en “Ik zou zo graag eens een nacht willen doorslapen”. Te druk.

Kortom: ik bleek zelf een mens te zijn. Ik ben een veel slechtere en een veel betere moeder dan ik ooit gedacht had. Omdat ook met kinderen het leven volop doordraait. En pedagogen kunnen willen dat je je kind altijd centraal zet, maar daarvoor heb je naast ruimte in je hart ook ruimte in je hoofd en tijd nodig.

En deze week zag ik het ineens:  opvoedondersteuning, dat begint soms met ruimte in je hoofd en ruimte in je dag.

Dat bied ik jullie aan: op zondagmiddag 16 maart organiseer ik een workshop met de Huishoudcoach voor ouders met een druk leven, regio 071. Met kans op meer ruimte in je hart en hoofd voor je kind. Èn een High tea. Hoe cool is dat?

Meld je hier aan, je krijgt alle info via de mail; of stuur me een mail.