Van 0 tot 4 in 10 herinneringen

Foto door Just4you

Foto door Just4you

Nog even en ze wordt vier jaar. Mijn jongste. En dat maakt weemoedig. Het lijkt nog maar net dat een streepje op een stickje haar aankondigde. En nu…. ze loopt, smeert haar eigen brood en ze praat (en praat en praat en praat) en zingt Frozen. In het Engels.

Maar hoe ging ze van streepje tot bijna-kleuter?

1. In mijn buik had ze al te weinig ruimte. Ze was lichter dan haar broer maar liet me constant merken dat ze het maar krap vond. Na haar geboorte sliep ze het liefst met haar handen en armen heel wijd.

2. Op haar foto’s lijkt het of een baby van 6 weken je aankijkt, maar ze is dan pas 3 dagen oud. Het duurde toen lang voordat ze ging glimlachen, maar nu weten we dat zij alles op haar eigen tijd en voorwaarden doet.

3. Toen ze kon kruipen, kroop ze als eerste naar de berg speelgoed en trok daar een pop van haar broer uit. Ze ging er mee zitten spelen alsof ze nog nooit anders had gedaan.

4. Liefst heeft ze elke twee weken een andere knuffel. De liefste knuffels van de periodes ervoor liggen aan haar voeteneind. Het is daar best druk.

5. Het duurde lang tot ze ging gebaren. Heel lang. Maar na 6 maanden begon ze te gebaren…. en ze stopte bijna niet, ze gebruikte misschien wel 50 gebaren. En wilde er altijd meer leren. Ze bleek toen al fel; hele gebarendiscussies hadden we over plaatjes waarvan zij vond dat het een poes was, en ik een hond.

6. Nog een boekje voorlezen? En nog een en nog een? Over poes Pinkie? Olivia? Kijk en zoek boek. Jip & Janneke. Sneeuwwitje. En Mama kwijt. Eindeloos mama kwijt. En dan meehuilen als mama kleine uil weer vindt. Eerst gebaarde ze dan het gebaar “verdrietig”, Nu vertelt ze me: “Mama Uil ging kleine uil zo vreselijk missen”. En dan een kusje.

7. Boodschappen doen in prinsessenjurken, flamencojurken of als Minnie Mouse. De stad in, de Albert Heijn door. Elke dag. Zodra het kan. En waarom ook niet. Als ik zou durven, zou ik er ook een in mijn maat aan trekken.

8. Ik kan niet stiekem snoepen als zij in de buurt is, als dreumes deed ze dan mijn mond open, en toen ze kon praten zei ze: “mama, je ruikt naar chocola”. #oeps

9. Driftbuien en met deuren slaan. Het liefst in een van haar jurken. En dan vooral laten merken dat wat wij zeiden, wilden of voorstelden vooral heel onrechtvaardig was (dat er geen 6 barbies mee naar de supermarkt hoeven… “maar dan zijn ze heeleeemaaaal alleeeeeeéen”).

10. Samen samen samen, hoewel ze heerlijk alleen kan spelen, geniet ze zichtbaar van samen zijn. Zelfs zo erg dat ze graag samen met me kookt en schoonmaakt. En met papa de was op vouwt.

Als jongste wil ze zo graag groot zijn, en ik zou juist nog wel even van die bijzondere tijd van 0 tot 4 willen genieten.

 

Geïnspireerd door dit artikel in Huffington Post

Eén gedachte op “Van 0 tot 4 in 10 herinneringen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.