Tagarchief: Babygebaren

Twitter en ik

Je hebt mensen die op Twitter zitten. En mensen die er niet op zitten. De twitteraars tweeten een keer in de zo veel tijd dat ze er mee gaan stoppen (meestal gaan ze dan op vakantie). En de mensen die niet op twitter zitten roepen een keer in de zo veel tijd dat ze “er toch wat mee moeten”.

Wat betekent twitter voor mij?

radio by phre3a

Ojee. Ja ik ben er wel verslaafd aan denk ik. Ik kijk elke dag. Ik tweet elke dag. Meerdere keren. Ik volg meer dan 2000 mensen. Meer dan 2000 mensen volgen mij. Of ze me ook lezen weet ik niet. Een gedeelte in ieder geval wel. Lees ik ze allemaal? Een gedeelte wel inderdaad.

Wat doe je dan op twitter?

Ik zoek, klets, onderzoek, leef mee, lees en verwonder me op twitter. Om grapjes, meningen, levensgebeurtenissen, nieuws en foto’s. Ik vraag advies: waar kun je lekker eten in Utrecht? Ik geef advies over waar je het beste prinsessenjurken kunt kopen. Soms verkoop ik ook mijn boek via twitter.

Ik volg instanties (die zijn meestal wel een beetje saai), bedrijven (voor de webcare), collega’s, heel veel zzp-ers en nog meer gewoon leuke mensen. Ik volg over babygebaren, en over preventieve gezondheidszorg. Maar ook over onderwijs, pedagogen en moestuinen. Soms, maar niet zo vaak, kijk ik ook samen met tweeps tv.

Waar tweet je zelf dan over?

Over van alles. Dingen die mij interesseren, of dingen waarvan ik denk dat ze de moeite waard zijn om te verspreiden. Natuurlijk tweet ik over baby’s en het gebaren met baby’s. Ik heet tenslotte @Babypraat. Sommige tweets vallen niemand op. Sommige tweets veroorzaken discussie of juist instemming. Mijn tweets over mijn babygebaren onderzoek worden heel erg goed gedeeld. Gelukkig.

Zijn er regels?

Er bestaat wel een etiquette op twitter. Hoe je tweet, dat je geen monologen houdt, dat je vermeldt van wie je een tweet overneemt. Dat je mensen bedankt voor een retweet. Dat laatste lukt me niet altijd meer zo goed. Maar ik doe mijn best. Er schijnen ook regels te zijn over waar je wel over tweet en waarover niet. Ik hou me daar niet aan.

Ik tweet niet namens mijn werkgever, dat niet. Maar wel over de onderwerpen die me bezig houden als professional. Belangrijker dan waar je over tweet, is hoe je tweet. Ik probeer altijd te onthouden dat geschreven tekst anders over kan komen dan gesproken tekst. Soms ga ik daar de mist mee in. Meestal gaat het goed.

Hoe doe je dat dan, zo veel mensen en zo veel onderwerpen.

Tja. Ik zie Twitter als een radio. Een radio die je aanzet en waar je dan een kwartier (ok, ok een uur) naar luistert. Er komen leuke liedjes langs, liedjes die je in je spotify lijst zou zetten, liedjes die je doorspoelt. En als je de twitter radio niet hebt aan staan? Dan mis je eigenlijk niks. Net zo als met de radio. “Water under de bridge“, het is weg en voorbij.

Natuurlijk kun je interessante #hashtags terug kijken, of favoriete personen even opzoeken. Maar meestal laat ik het gewoon voorbij gaan. Als iemand specifiek iets aan mij kwijt wil, zullen ze me wel een mention geven.

Maar wat heb je er dan aan?

Contacten, opdrachten voor mijn bureau voor Pedagogiek & Ontwikkeling, sparring partners. En ik krijg ook veel steun van tweeps voor mijn babygebaren onderzoek. En dat is fijn, want ik doe dat nog steeds alleen en van eigen geld en budget. Een welgemeende tweet van iemand in mijn Timeline helpt me om door te blijven gaan.

Natuurlijk is het soms niet leuk op Twitter. Boze mensen, racisme, agressie, weinig empathie. Mensen die afzeiken. Maar tot nu toe slaat de balans door naar positief. Want ik ken nergens zulke behulpzame en toegankelijke mensen als op twitter. Met humor. Ik heb leuke gesprekken via de Direct Message. Er zijn directeuren, journalisten, vakgenoten en andere mensen die even mee willen denken. Hoogleraren die zeggen; “Bel of mail me maar met je vraag”. Dat is twitter. Rangen en standen zijn er wel, maar we zijn allemaal gelijk. Als je dan iemand in het echt ontmoet, is het toch alsof je elkaar al aardig kent.

En erger je je aan iemand? Dan ontvolg je ze gewoon of spoel je hun deuntje even door.

Vond je dit leuk om te lezen? Betaal met een tweet of een like!

Negenmaandenbeurs en Babygebaren

foto 2 (3)Vandaag was ik te gast op de 9 maandenbeurs. Ik stond samen met Diana Floridas van Natuurlijk gebaren op de PuurBabyPlaza. En we hebben daar heel veel workshops gegeven over gebaren met baby’s en dreumesen. Maar het was vooral gebaren met je dikke buik natuurlijk.

Het was leuk, gezellig en heel hard werken. En ik denk stiekem dat ik beter tot mijn recht kom in een rustiger omgeving. Want wat was het druk, en wat was er veel te doen voor (aanstaande) ouders. Speciale dank ook voor Naomi (stagiaire) en Jade (6 jaar). Diana’s dochter bleek een talent in het uitdelen van de flyers mèt grote glimlach. Heb je een briefkaar met code gekregen? Klik dan hier!

Ik vond het heel leuk als ouders enthousiast raakten over het gebaren met baby’s, ook al hadden ze er niet eerder van gehoord. Maar genoeg gepraat vandaag; ik laat jullie graag in een #plog (picture log) zien hoe het me vandaag verging.

foto 1

Met de trein naar de negenmaandenbeurs in Amsterdam Rai

foto 2

De entree van de 9maandenbeurs… stilte voor de storm!

foto 3

Alles in orde maken voor de workshops gebaren met je baby en dreumes

foto 1 (2)

Ook de folders van Stichting Baby Hope meegenomen. Ze zamelen ongebruikte kraammaterialen in

foto 3 (5)

foto 1 (3)

Diana en Eiskje poseren voor het workshop hoekje

foto 2 (2)

Gezellig, zo’n mini workshop babygebaren op de 9maandenbeurs

foto 4 (2)

Zo veel mooie spullen op de PuurBabyPlaza!

foto 2 (5)

Drie uur… mijn voeten doen pijn

foto 1 (5)

Wat is het druk op de negenmaandenbeurs

foto 1 (4)

De Lotte & Max posters van Diana, mijn boek Babypraat en Belly Paint van Inge Schminkt

foto 3 (3)

Gezellige afsluiting met de andere exposanten van de Puur Baby Plaza

foto 2 (4)

Naomi is zo lief mijn trolley te rijden. Zonder trolley hoor je er immer sniet bij op de negenmaandenbeurs

foto 3 (4)Dag grote opblaas baby! Hoogste tijd om naar huis te gaan…

Boek en goed doel in één

Babypraat bannerMet babygebaren leren praten met je kindje én meteen een goed doel steunen. Dat kan als je het boek Babypraat van Eiskje Clason koopt. Per boek komt  1 euro ten goede aan de stichting Baby Hope.

Met het boek Babypraat leer je je kindje met babygebaren met jou te communiceren. In het boek staat stap voor stap uitgelegd hoe je kunt gebaren met kinderen van 6 maanden tot 2 jaar. Het boek is voorzien van mooie foto’s, duidelijke tekeningen en aanwijzingen.

Mooie link

Eiskje Clason verkoopt de boeken nu in eigen beheer en heeft op deze manier de kans om iets te doen voor het goede doel. Dat de gezinspedagoog voor stichting Baby Hope koos, is volgens haar meer dan zomaar een keuze voor een goed doel. Lees verder

Moeder en dochter maken het goed

Je kunt nu het boek Babypraat Babygebaren met je baby of dreumes rechtreeks hier bestellen voor 16,95 euro inclusief verzendkosten.

Hier vind je informatie voor deelnemers aan de workshop.

Zwangerschap en bevalling zijn niet zonder risico. Nu er in mijn omgeving weer een aantal baby’s worden geboren, is het is elke keer weer fijn om te horen dat moeder en kind het goed maken na de bevalling. En op kraamvisite kan ik er van genieten Lees verder

Ideale boeken om veel te ontdekken en bij te fantaseren

Deze reeks kijk- en zoekboeken lezen we thuis met veel plezier. Ze zijn ideaal om samen met kinderen van verschillende leeftijden te bekijken. Je kunt zoekspelletjes spelen, elkaar vertellen wat je ziet, of een verhaal verzinnen bij de personages. Jonge kinderen die kunnen gebaren zullen je laten zien dat ze veel te vertellen hebben over dit boek.

Lees verder